Cezaevindeki gazetecilerin sesinin duyurmak için çalışan Jailed Journos platformu tarafından başlatılan kampanyaya 51 bin kişi “AlaeddinKayaya Özgürlük” “#FreeAlaeddinKaya” etiketlerini kullanarak destek verdi. Türkçe’nin yanı sıra İngilizce ve Almanca da yapılan paylaşımlarla Kaya’nın tahliye edilmesi istenirken, diğer hasta ve yaşlı tutuklulara verilen haklardan Kaya’nın da yararlanması talep edildi.
Hücrede tutuluyor
72 yaşında olan ve kalp ritim bozukluğu, diyabet, hipertansiyon, böbrek yetmezliği gibi sağlık problemleri olan gazeteci Alaaddin Kaya, 5 yıldır tek başına 3 metreye 5 metre büyüklüğünde Ankara Sincan Cezaevi’nde bir hücrede tutuluyor.
Damadı Bora Erdem: Büyük endişe içerisindeyiz
Alaeddin Kaya’nın damadı Bora Erdem de, TR724 sitesinde gazeteci Abdulhamit Bilici’nin programına katılarak kayınpederinin son durumu hakkında bilgi verdi. Erdem şunları söyledi, “Çok ciddi tedirginiz. Hiçbir suçu günahı olmadan son 5 yıldır hapiste. Ağır şeker hastalığı var. Kalp ve böbreğinde ciddi rahatsızlık var. Maalesef sesimizi duyuramıyoruz. Maalesef yakınlarımıza sahip çıkamadık. Sokağa çıkıp bas bas bağırılması gerekiyor. Adalet çok önemli herkese lazım. Adalet oyun oynanacak bir şey değil. Biran önce tahliye edilmeli. Normalde torunlarını sevmesi gerekirken malına mülküne de el konularak hayatı mahvedildi. Tek isteğimiz, bu insan tekrar özgürlüğüne kavuşsun, rahat bir nefes alsın. Başka bir şey istemiyoruz” dedi.
Annesinin cenazesine katılmasına izin verilmedi
Alaeddin Kaya’nın cezaevindeyken çok sevdiği annesi Fatma Kaya, 2019 Mayıs ayında vefat etmişti. Kaya’nın annesinin cenazesine katılmasına bile izin verilmedi. “AlaeddinKayaya Özgürlük” “#FreeAlaeddinKaya” etiketleri ile yapılan paylaşımlarda Alaeddin Kaya’nın kız kardeşi Nihal’in, annelerinin cenazesinde yaptığı konuşma da paylaşıldı. Paylaşılan konuşma şöyle; Rahmetlinin gözlerinden yaş eksik olmadı. O, oğlu Alaeddini bekliyordu. Gözleri hep kapıda idi. Ana oğul birbirine çok düşkün idiler. Hatta abim onun için kaçmamıştı yurtdışına. Ama ölümünde başında bulunamadığından, O hapiste ağladı; anam ise, hem can çekişirken ağladı, hem de can verince gözü açık ağladı. Abimi beklerken gözyaşları dinmedi. Kefenlenirken bile gözyaşları kesilmemişti zavallı annemin. Her iki göz çukurunda birer inci gibi gözyaşlarıyla veda etti bizlere…
