Gazeteci Nedim Türfent türlü işkencelerin ardından tutulduğu Van Cezaevi’nde bin 700’üncü gününü doldurdu.
Cezaevinden yazdığı mektupta Türfent, “Dipsiz bir adaletsizliğin kara sularında tutuyorum bu kalemi” ifadelerini kullandı.
Hakkari Yüksekova’daki hak ihlallerini haberleştirdikten sonra gözaltına alınan ve “örgüt üyeliği” suçlamasıyla 8 yıl 9 ay hapis cezasına çarptırılan gazeteci Nedim Türfent, 1700 gündür tutuklu bulunduğu Van Cezaevi’nden bir mektup kaleme aldı.
Meslektaşı İdris Yılmaz aracılığıyla gönderdiği mektupta Türfent, Van’da işkenceyi haberleştirdikleri için tutuklanan dört gazeteciyi ve Kemal Kurkut’un polis kurşunuyla öldürüldüğü anı fotoğrafladığı için 20 yıla kadar hapsi istenen gazeteci Abdurrahman Gök’ü andı.
Medya ve Hukuk Çalışmaları Derneği MLSA’da yayınlanan mektubun tamamı şöyle:
“Gözlerimin eriminde olmasa da tek heceli kentin o mavi mavi gölünün yanı başında, ancak dipsiz bir adaletsizliğin kara sularında tutuyorum bu kalemi. Cüret edip ‘dipsiz’ sıfatını kullandım, zira sözüm ona güçlülerin hukukunun kaba etlerinin ağırlığı altında vücut bulan adaletsizlik başka bir sıfatı, başka bir eşkâli hak etmiyor.
Ne trajikomik ki ben tam da bu satırları yazıyorken, birileri yine ‘reform’ salvolarını – söylemlerini değil – dillerine pelesenk ediyor. Tarihin asırlık ve benim beş yıllık mahpus tanıklığımla ampirik olarak öğrendik ki, kriz çıkarma politikaları ve baskı uygulamalarının semiyotik ilişkisinde ömrünü uzatan otoriter rejimler reform dedikçe, demokratik ve muhalif kesimlere daha çok zulmediyor. Her birimizin tecrübesiyle sabit.
Onlar reform ile başlayan cümlelerini henüz tamamlamadan peşi sıra operasyonlar çekiliyor, Kürd’ün kapısı şafak vakti koçbaşı ile tanıştırılıyor. Tabii bunu daha önce tadamamışsa! Nitekim, bu kerameti kendinden menkul reform salvosu, vitrin süsü edildiğinden beri ülke gene zindan kesildi.
Anımsatmam belki kabak tadı verecek velakin olan – biten, hatırlamamı farz kılıyor. Ben ‘Türk’ün gücünü göreceksiniz!’ haberini yaptım, gelgelelim soruşturmalık olan kolluk personeli yerine bana 8 yıl 9 ay hapis cezası verildi. Meslektaşlarım Nazan Sala, Şehriban Abi, Adnan Bilen ve Cemil Uğur iki yurttaşın helikopterden atılma iddiasını haberleştirdi. Kolluk soruşturmalık olsa da kaşla göz arasında tutuklananlar gazeteciler oldu. Yine gazeteci arkadaşımız Abdurrahman Gök, Kemal Kurkut’un vurulma anını kare kare fotoğraflaştırdı. Fail kolluk cezasızlık zırhıyla aklandı, gazeteci arkadaşa dava açıldı. Bu yinelerin nicesi var. Ancak biz üç örnekle yetinelim. Bu fotoğrafa iyi bakalım: bu, devletin Kürt fotoğrafıdır. Bu üç örnekli fotoğraf üzerinden su içer gibi kolayca idrak edebiliriz ki mevzu bahis Kürt illerindeki devlet uygulamaları olunca, cezasızlık bir hilkat garibesi olageldi.
Cezasızlıkla da kalsa ‘iyi’ (!), çünkü bunları kamuoyuna duyuran gazeteciler hep cezalandırıldı, cezalandırılıyor. Failler de bir nevi ihya ediliyor, hem de bile isteye! Feraset ve yaklaşım bu olunca hak ihlallerinin bini bir para olması bir yana, gazeteciler de adaletsizlik kuyusu ve kafesinde dumura uğratılmak isteniyor.
Ne var ki çok fena yanılıyorlar. Çünkü Apé Musaların, Metin Göktepelerin ışığında ve ayak izlerinde yürüyenler asla tatlı su balığı olmadı. Olası tüm bedel ve kefaretleri göze alarak yazdı. Yazıyor, yazacak da. Öncülerin bilinciyle ifade edelim; yüzünü değil de sırtını güneşe verenler gölgede yürümeye mahkumdur. Bizim yüzümüz de yüreğimiz de güneşe ve aydınlığa dönük.
Ülkenin adaletsizlikler anaforunda geceye ve karaya kestiği bu anda da umudumuz bu mirasımızdır, umudumuz hakikat derdimiz ve kavgamızın haklılığıdır. Birilerinin ödü kopsa da, bu ülkeye özgürlük ve demokrasiyi er ya da geç getireceğiz. Er mi yoksa geç mi olacağını da birlikte durabilmemizin heybeti belirleyecektir. Birlikte girelim bu yıla ve nicesine. Birlikte başaralım.”
Ne olmuştu?
KHK’yle kapatılan Dicle Haber Ajansı (DİHA) muhabiriyken 12 Mayıs 2016’da Hakkari Yüksekova’da gözaltına alındı.
Gözaltına alındıktan bir gün sonra, 13 Mayıs 2016’da “terör örgütüne üye olmak” suçu gerekçe gösterilerek tutuklandı. İddianame tutukluluğundan 13 ay sonra düzenlendi, 14 Haziran 2017’de ilk duruşması görüldüğünde Nedim Türfent 399 gündür hapisteydi. Aleyhine konuşan 20 sanıktan 19’u alınan ilk ifadelerini işkence altında verdiklerini söyleyerek duruşmalarda ifadelerini geri çekti. Ancak mahkeme bu beyanları hiçe sayarak ilk tanık ifadeleri üzerinden Türfent’i Aralık 2017’de 8 yıl 9 ay hapis cezasına mahkûm etti.
21 Mayıs 2019’da ise cezası Yargıtay tarafından onandı. Nedim’in Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne yaptığı bireysel başvuru ise değerlendirilmeyi bekliyor.